ஸ்போர்ட்ஸ் டே

 யோஹான் பள்ளியில் ஸ்போர்ட்ஸ் டே. 

அழகான இளம் அம்மாக்களோடு சனிக்கிழமையாதலால் அப்பாக்களும் வந்திருந்தனர். அப்பாக்கள் அனைவரும் காம் கார்டர் காமெராக்களுடன் ப்ரொபஷனல் போடோக்ராபர் போலவே அலைந்து கொண்டிருக்க, அம்மாக்கள் பெரும்பாலும் ஐ பேட், டேபிலேட்டோடு செட்டில் ஆகி இருந்தனர். 

குழந்தைகளுக்கான விளையாட்டுப் போட்டியோ நடனமோ எதுவாக இருந்தாலும் சொல்லிக்கொடுக்கப்பட்டதை செய்யாமல் சுற்றி உள்ளவர்களைப் பற்றிய பிரக்ஞையே இல்லாமல் தனக்கே சொந்தமான உலகில் தனக்கு தெரிந்ததை செய்யும் குழந்தைகள் பலருடைய கவனத்திலிருந்து தப்பி விடுகின்றனர். உண்மையில் அவ்வாறான குழந்தைகளை ரசிப்பதே சுவாரஸ்யமாக இருக்கும். அது ஒரு தனி அழகு! நம்மை அறியாமல் வாய் விட்டு சிரிப்போம் குழந்தை தவறாகவே செய்தாலும். சொல்லிகொடுத்த மிஸ்ஸுக்கு தான் செம கடுப்பாக இருக்கும். 

ஆசிரியை என்றால் என்றால் ஏனோ சற்று வயதானவர் என்ற உணர்வு நம்மை அறியாமல் தொற்றிக்கொள்கிறது. அதனால்  முடிந்த வரை மிஸ் என்றே வைத்துக்கொள்வோம். மஞ்சள் மற்றும் வெள்ளை கலந்த ஆடைகளில் அனைத்து மிஸ்களும் வளைய வர,  மூன்று பிரிவுகளாக (houses)பிரிக்கப்பட்ட குழந்தைகள் அனைவரும் சிவப்பு, நீலம், மற்றும் சந்தன கலர் சட்டையுடனும் தொப்பியுடனும் செய்த அணிவகுப்பு அழகோ அழகு.வண்ணமயமாக குழந்தைகள் அனைவரும் மார்ச் பாஸ்ட் செய்து வந்து வரிசைக் கட்டி நின்றனர். மிஸ்களும் எதிரே நின்று குழந்தைகளோடு சேர்ந்து மிக அருமையானதொரு இசைக்கோர்வைக்கு (வழக்கமான டிரில் மியூசிக் இல்லை!)  டிரில் செய்தனர். வீட்டில் இரண்டு குழந்தைகள் இருந்தாலே மண்டை காயும் நமக்கு இத்தனை குழந்தைகளுக்கும் பயிற்சி அளித்து  வெகு நேர்த்தியாக அவைகளை இசைக்கு ஏற்றவாறு செய்ய வைப்பது சாதாரண விஷயமல்ல.அனைவரும் மூன்றரை  வயதுக்குட்பட்ட வாண்டுகள். ஆசிரியர்களின் மெனக்கெடல்  இம்முறையும் ஆச்சர்யமூட்டியது. 

ரசனையான விளையாட்டுக்கள். ஒரு தட்டில் நிறைய ஹேர் கிளிப்புகள் கிரௌண்ட் நடுவே வைக்கப்பட்டிருந்தன.விசில் அடித்தவுடன் குழந்தை ஓடி சென்று ஒரு கிளிப்பை எடுத்து தலையில் மாட்டிக்கொண்டு ஓடி வர வேண்டும். அவ்வாறு விசில் அடித்தவுடன் ஓடிய  பெண் குழந்தை ஒன்று சீரியசாக   ஒவ்வொரு கிளிப்பாக போட்டு போட்டு பார்த்து திருப்தி அடையாமல் கழட்டி வைத்துக்கொண்டே இருந்தது. கடைசி வரை அந்த தட்டை விட்டு நகரவே இல்லை!மற்றொரு விளையாட்டில் கலர் கலராக செய்து வைக்கப்பட்ட மலர்களிலிருந்து வண்டுகள் போல உடை அணிந்த குழந்தைகள் தேன் சேகரிக்க வேண்டும் என்று போட்டி. சொல்லி வைத்தாற்போல ஒவ்வொவொரு குழந்தையும் தனக்கு கொடுக்கப்பட்ட மலரை விட்டு அடுத்த ட்ராக்கில் இருந்த மலரிடமே ஓடின! சொல்லிகொடுத்த மிஸ்ஸுகள் அலறியடித்துக்கொண்டு குழந்தையின் பின்னே ஓடினர்.  ஓட்டப்பந்தயத்தில் விசில் அடித்தவுடன் நேராக பார்வையாளர் இடத்தில் நின்றிருந்த அதன் அம்மாவிடம் ஓடிய குழந்தை, எதிர் திசையில் திரும்பி ஓடிய குழந்தை, அசராமல் மூக்கு நோண்டியபடி நின்ற இடத்தை விட்டு அசையாத குழந்தை,எத்தனை முறை தனியே பிடித்து நிறுத்தி வைத்தாலும் பக்கத்து ட்ராக் பையன்  கையை விட மறுத்த குழந்தை என சிரிப்புக்கு பஞ்சமே இல்லாமல் நடந்தேறின விளையாட்டுப்  போட்டிகள் அனைத்தும். 

பரிசளிப்பின் போதும் சிரிப்பதை நிறுத்த முடியவில்லை.முதல் பரிசை பெற்றுக்கொள்ள மேடை ஏறிய  குழந்தை ஒன்று நடுவில் எங்கும் நிற்காமல் ஓடி மேடையின் இன்னொரு பக்கத்தில் இருந்த படிக்கட்டில் இறங்கி ஓடியே போய்விட்டது. அதனோடு கூட பரிசை பிடுங்கிக்கொண்டு ஓடிய குழந்தை, பரிசு வாங்கிய பின்னர் மேடையை விட்டு இறங்க மறுத்த குழந்தை என குழந்தைத்தனம் எல்லா ரூபத்திலும் வெளிப்பட்டுக் கொண்டே இருந்தது தான் நிகழ்ச்சியின் ஹை லைட்! 

நிகழ்ச்சிகள் தொடங்கியதிலிருந்தே  கருப்பு கண்ணாடி அணிந்த அப்பாக்கள் யாரை ஃபோகஸ் செய்கிறார்கள் என்றே தெரியாத வண்ணம் பிஸியாக கவர் செய்துக் கொண்டிருக்க, அம்மாக்கள் குழந்தைகளை வளைத்து வளைத்து படம் எடுத்துக்கொண்டிருந்தனர். கண் முன்னே நடப்பதை ரசிக்காமல்  என்றோ பார்பதற்காக காமெராவில் படம் பிடிப்பதிலேயே கவனமாக இருந்தனர் பெற்றோர்.போட்டிகளில் பங்குபெற்ற பல குழந்தைகளின் பெற்றோர்கள் ஏதோ நுழைவுத்தேர்வுக்கு பிள்ளையை அனுப்பிய டென்ஷனோடு இருந்தது உச்ச பட்ச காமெடி. 

உண்மையிலேயே இவர்களை எல்லாம் விட குழந்தைகளுக்கு அடுத்த படியாக உள்ளபடியே சந்தோஷமாகவும் பெருமிதமாகவும் அனைத்து நிகழ்ச்சிகளையும் கண்டு ரசித்து களித்தது தாத்தா பாட்டிகள் தான்.  இல்லை எனக்குத் தான் அப்படி தோன்றியதா ?